امولسیفایر
مالتودکسترین
13/01/2021
حل شدن شکر در آب
19/01/2021قیمت امولسیفایر
امولسیفایر ازجمله افزودنی های پرمصرف در صنعت غذایی است که به دلیل پایدار کردن ظاهر بسیاری از مواد غذایی در فرآیند تولید آن به عنوان یکی از ترکیبات اصلی استفاده می شود. با توجه به کاربرد امولسیفایر در مواد غذایی کیفیت و اصل بودن آن اهمیت زیادی دارد به همین دلیل پیشنهاد می شود جهت خرید امولسیفایر به تامین کنندگان معتبر مراجعه نمایید. بازرگانی کیمیا ازجمله تامین کنندگان فعال در حوزه مواد شیمیایی خوراکی و صنعتی است که در طول سال های فعالیت خود همواره کیفیت مواد شیمیایی عرضه شده را در اولویت کار خود قرار داده است. شما می توانید جهت اطلاع از قیمت امولسیفایر و آگاهی از ویژگی های محصولات موجود و همچنین نحوه ثبت خرید به صورت عمده با کارشناسان فروش ما تماس حاصل نمایید.
تهران
09129623409
09129623408 021-77738301
021-77738302
021-77738303
امولسیفایر چیست؟
امولسیفایر ماده یا ترکیبی است که به عنوان تثبیت کننده امولسیون ها استفاده می شود. همان طور که توضیح خواهیم داد به ترکیب دو مایع که در صورت ترکیب شدن و هم زدن ، ذرات آنها بعد از مدتی از هم جدا می شوند و نمی توان به طور دائمی ذرات را در هم پراکنده کرد مگر با استفاده از امولسیفایرها، امولسیون می گویند.
امولسیفایر می تواند از طریق افزایش در پایداری جنبشی یک مخلوط مانع از جدا شدن ترکیبات مخلوط شده از هم شود. بنابراین امولسیفایر زمانی که ایجاد ترکیب ماندگار برای تامین اهداف مختلف در مواد غذایی اهمیت دارد، بسیار کاربردی است.
به منظور جلوگیری از جداشدن امولسیون ها و پایدار کردن ذرات ریز دو مایع از موادی به نام امولسیفایر استفاده می شود که از طریق ایجاد غشای نازک در اطراف ذرات و کاهش کشش سطحی از به هم پیوستن آنها جلوگیری می کند. به بیان دیگر امولسیفایر نوعی سورفکتانت (ماده فعال سطح) به شمار می رود که دارای دو قسمت آبدوست و آبگریز است و از این طریق می تواند به سطح ذرات دو مایع موجود در امولسیون چسبیده و پایداری آن را افزایش دهد.
برای پایدار بودن امولسیون می بایست فاز پراکنده به ذرات بسیار ریز تجزیه شود که امولسیفایر از طریق کاهش کشش سطحی این کار را انجام می دهد. علاوه براین، زمان مورد نیاز برای جذب امولسیفایرها نیز اهمیت زیادی دارد. زیرا ذرات ریز مایع به دلیل کشش سطحی تمایل به جذب همدیگر دارند و درصورتی که امولسیفایر به سرعت جذب شود مانع از به هم پیوستن ذرات به هم می شود. با توجه به اینکه امولسیفایر بیشتر در محصولات خوراکی استفاده می شود به عنوان یک افزودنی غذایی در نظر گرفته می شود که توسط سازمان غذا و داروی امریکا در لیست افزودنی های بی خطر قرار گرفته است.
امولسیون چیست؟
به مخلوط دو مایع که قابلیت انحلال در هم را نداشته و پس از مدتی به صورت دو فاز جدا از هم تبدیل می¬شود، امولسیون گفته می شود ؛ گفتنی است برای پایدار کردن این گونه مخلوط ها از ترکیباتی با عنوان امولسیفایر استفاده می شود.
در صورتی که دو مایع را با هم ترکیب و به شدت تکان دهیم، یک مایع به صورت ذرات بسیار ریز با اندازه ذرات کلوئیدی در مایع دیگر پخش می شود، با وجود اینکه ذرات حاصل از کوچک شدن هر مایع تمایل دارند با هم پیوند برقرار کرده و ذرات بزرگتری را ایجاد کنند و به حالت اولیه بازگردند، به همین دلیل با گذشت زمان دو مایع به طور کامل از هم جدا شده و دو لایه مجزا را تشکیل می دهند.
به طور کلی امولسیون ها را به دو دسته کلی امولسیون های پایه آبی o/w(پراکنده شدن قطرات روغن در فاز آبی) و امولسیون های پایه روغنی w/o(پراکنده شدن قطرات آبی در فاز روغن) تقسیم می کنند.
پایداری امولسیون ها
توانایی امولسیون در حفظ شکل خود را پایداری آن می گویند. از آنجا که بیشتر امولسیون ها پایداری ناچیزی دارند از امولسیفایر به منظور حفظ شکل و فرم آنها استفاده می شود. ناپایداری های رایج در در امولسیون ها به سه صورت زیر دسته بندی شده اند:• لختگی (Flocculation) : زمانی که ذرات فاز غوطه ور به دلیل نیروهای جاذب بین آنها به یکدیگر متصل می شوند
• انعقاد (Coalescence) : زمانی که ذرات فاز ناپیوسته به هم متصل شده و با ادغام شدن با هم ذرات بسیار بزرگتری از فاز ناپیوسته ایجاد می کنند
• خامه ای شدن (creaming) : زمانی که ذرات در بالای فاز پیوسته قرار گرفته و در همان جا باقی می مانند و لایه ای از فاز ناپیوسته ایجاد میکنند
فاکتور HLB در امولسیفایرها به چه معنا است؟
به منظور تشکیل یک امولسیون پایدار از فاکتور HLB استفاده می شود. این فاکتور موازنه بین بخش آب دوست و آب گریز مولکول امولسیفایر را نشان می دهد که مقادیری بین 1 تا 20 را به آن اختصاص داده اند. موادی که به شدت آب گریز هستند مقدار 1 و مواد شدیدا آب دوست مقدار 20 را می گیرند.
امولسیفایرها را اغلب براساس تمایل آنها به آب یا روغن ارزیابی می کنند. اگر امولسیفایر گروه های آبدوست زیادی داشته باشد، دارای خاصیت آبدوستی است و درنتیجه مقدار HLB آن بالا خواهد بود ؛ این امولسیون کننده ها قطبی بوده و به دلیل گرایش به فاز آبی باعث تثبیت امولسیون های برپایه O/W می شود. درصورتی که امولسیفایر گروه های آبدوست کمی داشته باشد، خاصیت چربی دوستی یا آبگریزی دارد و مقدار HLB پایینی به خود اختصاص می دهد ؛ با توجه به اینکه این گروه خاصیت غیرقطبی دارد امولسیون های برپایه W/O را تثبیت می کنند.
توجه : تمام امولسیفایرهای موجود برای استفاده در امولسیون ها مناسب نیستند. اگر میزان آبدوستی امولسیفایر بسیار زیاد باشد این ماده در آب حل شده و به عنوان حلال در آب مناسب خواهد بود. برای ترکیباتی نیز که خاصیت آبگریزی بسیار بالایی دارند به دلیل قابلیت انحلال بسیار بالا در روغن مناسب استفاده به عنوان امولسیفایر نخواهند بود.
امولسیفایر در محصولات خوراکی
بسیاری از انواع خوراکی ها که مورد توجه عموم مردم قرار دارند مانند انواع سس ها، شکلات و بستنی ها در دسته امولسیون ها قرار می گیرند، به همین دلیل در صنایع غذایی امولسیفایرها ازجمله ترکیبات شیمیایی پرکاربرد به شمار می روند. مهم ترین امولسیفایرهایی که در صنایع غذایی بسیار پرکاربرد هستند می توان به آگار، گوارگام، مونو و دی گلیسیرید، زانتانگام، گلیسیرین، پلی فسفات سدیم، تری سدیم سیترات و کربوکسی متیل سلولز اشاره نمود.
شاید بتوان گفت اولین ماده ای که به صورت طبیعی وجود داشته و یکی از کاربردهای آن به عنوان امولسیفایر تعریف شده است، زرده تخم مرغ است. تخم مرغ حاوی عامل امولسیفایر لسیتین است که آن را برای امولسیفایر مناسب در غذاها کاربردی کرده است، اما با توجه به عمر مصرف کوتاه آن بشر به فکر جایگزین های دیگری برای آن افتاد.
بعد از آن امولسیفایرهای برپایه مونو و دی گلیسیرید که از مشتقات اسیدهای چرب هستند، معرفی شد. امروزه امولسیفایرهای متنوعی وجود دارد که با توجه به مصرف آنها در محصولات غذایی قوانین خاصی برای تولید آن وجود دارد. ازجمله این قوانین لزوم استفاده از محصولات طبیعی خالص و یا محصولات مصنوعی دارای ساختارهای شیمیایی مشابه با محصولات طبیعی است.
آیا امولسیفایر موجود در مواد غذایی برای سلامت انسان مضر است؟
همان طور که می‌دانید امولسیفایر به طور گسترده‌ای در ترکیبات مواد غذایی آماده وجود دارد. از آنجا که امولسیفایر یک نگهدارنده بین آب و روغن است و ساختار شیمیایی آن به صورت یک سر آبدوست و یک سر آبگریز ترسیم می‌شود، مصرف آن در ترکیبات بسیاری از محصولات غذایی طبیعی است. البته امولسیفایر در کنار تثبیت ترکیب آب و روغن در مواد غذایی، بر بافت غذا و یک دست کردن آن نیز تاثیر دارد. نمونه بارز آن بستنی است که بافتی نرم و یکدست دارد و زمان ذوب شدن آن را نیز افزایش داده است.
با توجه به اینکه مواد مختلفی به عنوان افزودنی به محصولات خوراکی افزوده می‌شوند تا ویژگی‌های مد نظر را در محصولات غذایی به وجود آورند، تحقیقات گسترده‌ای نیز در رابطه با تاثیر مواد افزودنی غذایی تحت عنوان امولسیفایر بر سلامت انسان انجام شده‌است.
به عنوان مثال در سال 2015، نتایج پژوهش علمی که تاثیر امولسیفایرهای موجود در مواد غذایی بر بیماری‌های التهابی منتشر شد. این پژوهش که اثرات دو امولسیفایر رایج یعنی کربوکسی متیل سلولز و پلی سوربات بر روی موش‌ها را بررسی کرده بود، نشان داد مصرف امولسیفایر در دوزهای مشابه امولسیفایر موجود در محصولات خوراکی می تواند به بیماری‌های التهابی منجر شود. اگرچه برخی ادعا کرده‌اند که دوز مصرفی در این پژوهش بیشتر از حد مجاز در محصولات غذایی بوده است ولی نمی‌توان تاثیر منفی آن را به طور کلی انکار کرد.
در زیر اثرات منفی امولسیفایرها بر سلامت انسان را لیست کرده ایم:
• امولسیفایر می‌تواند بر سلامت روده تاثیر منفی بگذارد. به نوعی که توانایی تشخیص باکتری‌های مفید را از باکتری‌های مضر از دست می‌دهد. در نتیجه باکتری‌های مضر وارد روده و سپس وارد خون می‌شود. بدن در مقابل باکتری‌های مضر واکنش نشان داده و ملتهب می‌شود. بنابراین اگر فردی به طور مداوم از مواد غذایی حاوی امولسیفایر مصرف کند، احتمال ابتلا به بیماری روده را برای خود افزایش می‌دهد.
• تحقیقات انجام شده بر روی موش‌ها نشان داد که مصرف زیاد امولسیفایرها می‌تواند افزایش قند خون، مقاوم شدن در برابر انسولین، افزایش وزن و التهاب دستگاه گوارش را به همراه داشته‌باشد. این عوارض نشانه‌های سندرم متابولیک است که در افراد فشار خون، چربی و قند خون را افزایش داده و باعث سکته، اختلالات قلبی و التهاب روده می‌شود.
• در کنار عوارض منفی گفته شده برای مصرف امولسیفایرها بد نیست این مورد را هم یادآوری کنیم که برخی پژوهش‌ها نشان داده‌اند که احتمال ابتلا به سرطان روده نیز با مصرف این افزودنی غذایی افزایش می‌یابد.
• جالب است بدانید از عوارض دیگر امولسیفایر تاثیر آن بر روی پوست است. این ماده بر روی پوست سالم تاثیر قابل توجهی ندارد ولی باعث تحریک پوست‌های حساس شده و اختلالات پوستی مانند آکنه و اگزما را تشدید می‌کند. البته گاهی مشاهده شده است که این ترکیب باعث تحریک پوست‌های سالم شده و برخی حساسیت ها را به وجود آورده است.
بازرگانی کیمیا شیمی پایدار تأمین کننده امولسیفایر
مشخصات محصول
بسته بندی
وزن
کشور سازنده