آنتی اکسیدان شیمیایی چیست؟

یک آنتی اکسیدان شیمیایی یا یک پاک کننده رادیکال آزاد، مولکولی است که قادر به کاهش یا جلوگیری از اکسیداسیون مولکول های دیگر می شود که واکنش های اکسیداسیون الکترون ها را از یک ماده به یک عامل اکسید کننده منتقل می کند در طی این فرآیند، برخی رادیکال‌های آزاد تولید می‌شوند که واکنش‌های زنجیره‌ای را آغاز می‌کنند که به سلول‌های حیوانی آسیب می‌رساند.

برای مشاهده قیمت آنتی اکسیدان و بررسی ویزگی های آن کلیک کنید….

آنتی اکسیدان شیمیایی

آنتی اکسیدان چیست؟

آنتی اکسیدان، هر یک از ترکیبات شیمیایی مختلف که به مواد غذایی خاص، لاستیک های طبیعی و مصنوعی، بنزین ها و سایر مواد افزوده می شود تا اکسیداسیون را به تاخیر بیاندازد، فرآیندی که طی آن این مواد با اکسیژن موجود در هوا در دمای اتاق ترکیب می شوند تأخیر در خود اکسیداسیون، ظهور ویژگی های نامطلوبی مانند ترشیدگی در غذاها، از دست دادن خاصیت ارتجاعی در لاستیک ها، و تشکیل صمغ در بنزین ها را به تاخیر می اندازد آنتی اکسیدان هایی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند ترکیبات آلی مانند آمین های معطر، فنل ها و آمینوفنول ها هستند.

مشخص شده است که خوداکسیداسیون توسط یک واکنش زنجیره ای انجام می شود یعنی واکنشی متشکل از یک سری مراحل متوالی که در چرخه های تکراری رخ می دهد که در هر یک از آنها محصولات میانی به نامحامل های زنجیره ای بازسازی می شوند چنین واکنشی تا زمانی ادامه خواهد داشت که حامل های زنجیره ای پابرجا باشند در اتوکسیداسیون،

حامل های زنجیره رادیکال های آزاد، قطعات مولکولی خنثی الکتریکی حاوی الکترون های جفت نشده هستند این زنجیره می تواند توسط مولکول های برانگیخته حرارتی، رادیکال های آزاد، کاتالیزورهای فلزی یا نور آغاز شود آنتی اکسیدان ها با واکنش با حامل های زنجیره ای، واکنش زنجیره ای اکسیداتیو را خاتمه می دهند.

بیشتربخوانید: تفاوت مواد شیمیایی صنعتی و آزمایشگاهی

آنتی اکسیدان شیمیایی

افزودنی غذایی: آنتی اکسیدان

نمونه ای از اتوکسیداسیون که نگرانی تجاری بزرگی دارد، نمونه ای است که منجر به این می شود ترش بودن چربی ها، روغن ها و غذاهای چرب تباهی ناشی از تجزیه مولکول چربی، در اثر واکنش با اکسیژن، به مخلوطی از آلدئیدهای فرار، کتون ها و اسیدها است واکنش را می توان با قرار گرفتن در معرض نور یا حضور مقادیر کمی از فلزات که به عنوان کاتالیزور عمل می کنند آغاز کرد برای به تعویق انداختن ایجاد ترش، از آنتی اکسیدان های آلی، معمولا توکوفرول، پروپیل گالات، هیدروکسی تولوئن بوتیله (BHT) یا هیدروکسی آنیزول بوتیله (BHA) استفاده می شود این ترکیبات با اهدای اتم های هیدروژن با حامل های زنجیره ای واکنش می دهند استفاده از آنتی اکسیدان ها برای غذا در اکثر کشورها به دقت تنظیم می شود معمولا محدودیت‌های خاصی بر روی نوع و مقدار آنتی‌اکسیدان‌هایی که ممکن است استفاده شوند، اعمال می‌شود.

آنتی اکسیدان های مصنوعی

آنتی اکسیدان های مصنوعی در شیمی، صنایع غذایی و پزشکی کاربرد بالقوه دارند برخی از این ترکیبات شیمی گروه عملکردی مشابه با آنتی اکسیدان های “طبیعی” را حفظ می کنند و گروه های شیمیایی جدیدی را معرفی می کنند که دامنه عملکرد سلولی آنها را افزایش می دهد یا آنها را در دسترس مکان های سلولی قرار می دهد که تاکنون محدود شده است از طرف دیگر، برخی از آنتی اکسیدان های مصنوعی هیچ تشابه ساختاری با آنتی اکسیدان های طبیعی ندارند و واکنش پذیری بالایی نسبت به گونه های فعال اکسیژن نشان می دهند و محافظت انتخابی را در بافت های خاص نشان می دهند.

تعداد زیادی آنتی اکسیدان مصنوعی برای تثبیت مواد غیر خوراکی مانند پلاستیک، لاستیک و پلیمرها موجود است با این حال، استفاده از آنتی اکسیدان های مصنوعی در غذاها مستلزم این است که جنبه های مختلفی از جمله ضرورت تکنولوژیکی، سم شناسی محصولات اکسیداسیون لیپید و سم شناسی آنتی اکسیدان ها در نظر گرفته شود.

آیا می دانید اسید فوماریک چیست؟ برای گسب اطلاعات بیشتر و خرید اسید فوماریک کلیک کنید

آنتی اکسیدان های طبیعی

آنتی اکسیدان شیمیایی

گیاهان به طور مداوم منبع سخاوتمندانه ای برای تامین مواد زیست فعال ارزشمند انسان هستند و بنابراین محصولات مختلف گیاهی به عنوان آنتی اکسیدان های طبیعی برای بهبود کیفیت کلی گوشت و فرآورده های گوشتی ارزیابی می شوند تمرکز بر استفاده از آنتی اکسیدان های طبیعی برای حفظ موثر گوشت یا فرآورده های گوشتی تقریبا به طور انحصاری بر روی استفاده از فنولیک های گیاهی یا عصاره های حاوی فنول بوده است.

ترکیبات فنلی متابولیت های ثانویه گیاهی هستند که معمولا در گیاهان و میوه ها، سبزیجات، غلات و غلات، چای، قهوه و شراب های قرمز و سفید یافت می شوند فنولیک اسیدها فنل هایی هستند که دارای عملکرد اسید کربوکسیلیک هستند ترکیبات فنلی را می توان به طور کلی به دو دسته تقسیم کرد در میان ترکیبات فنلی موجود در گیاهان، فلاونوئیدها با توجه به فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی و بیولوژیکی‌شان، گسترده‌ترین دسته پلی‌فنول‌ها هستند که مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.